Ik las deze week in het nieuws een artikel over wachtlijsten bij jeugdzorg. Zelf heb ik ook kinderen, dus dit bericht raakte me. Het valt me op als ik met mijn kinderen praat over hun belevenissen op school, dat jongeren het niet makkelijk hebben. Als ik het vergelijk met mijn eigen jeugd (wat nog niet zo heel lang geleden is), lijkt het wel of jongeren tegenwoordig meer psychische problemen hebben die vaak resulteren in depressiviteit.
Dat wordt ook wel bevestigd door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), die stelt dat depressiviteit de ‘hoofdoorzaak van ziekte en gebreken bij jongeren tussen de 10 en 19 jaar’ is. Dat is best wel zorgwekkend, vindt je niet? De uitdaging is om het als ouders te herkennen, en te weten hoe te reageren.
Bijvoorbeeld door te accepteren dat het voor jongeren vaak moeilijk kan zijn om hun gevoelens te herkennen en erover te praten. Dat betekent dat we als ouders geduldig moeten zijn en ervoor moeten zorgen dat er een open communicatie mogelijk blijft.
Deze suggestie las ik in een artikel op jw.org. Nog een paar tips voor ouders uit dit artikel:
- Heb in je gezin een vaste routine wat betreft eten, bewegen en slapen.
- Depressiviteit kan ervoor zorgen dat je je alleen, beschaamd of waardeloos voelt. Laat je kind daarom regelmatig weten dat je van hem of haar houdt.
- Als je vermoedt dat je kind depressief is (en niet alleen maar een dip heeft), overweeg dan professionele hulp in te schakelen.
Natuurlijk zijn er geen kant en klare oplossingen, want daarvoor zijn deze problemen vaak veel te complex. Maar ik deel het artikel graag omdat het zowel voor de jongere als voor de ouders goede handvatten biedt. Je vindt het op jw.org met de titel: "Depressiviteit onder jongeren".